Blind je weg vinden op treinstation Feanwâlden

Friese gemeente timmert aan de weg van toegankelijkheid

Treinstations zijn vaak complex. En of een treinstation nu groot of klein is, iedere treinreiziger moet er zijn weg zien te vinden. Vanaf welk perron rijdt mijn trein en hoe kom ik daar? Waar is de uitgang? Kan ik ergens een koffie-to-go krijgen? Hoe kom ik bij de bushalte? Voor ziende mensen is de weg vinden soms al een hele opgave. Voor de blinde en slechtziende reizigers iedere keer weer een uitdaging. Een voelbare plattegrond kan dan een groot verschil maken.

Hoewel gelegen in een klein dorp van circa 3.500 inwoners, is station Feanwâlden het laatste treinstation voor reizigers die de Waddeneilanden, Dokkum of de lokale Friese trekpleisters willen bezoeken. Een belangrijk knooppunt dat afgelopen jaren flink op de schop ging; een drukke weg maakte plaats voor een groot park en het oorspronkelijk eenvoudige treinstation met bushalte veranderde in een hoofdstation met P + R (transferium). Ook aan toegankelijkheid van het stationsgebied werd gedacht. De gemeente Dantumadiel waartoe Feanwâlden behoort, nam verschillende maatregelen om het gebied toegankelijk te maken. Voor iedereen.

Zelfstandig kunnen reizen

Een voelbare plattegrond van het nieuwe stationsgebied en park van Feanwâlden is een van de maatregelen die de gemeente nam. Aanleiding was een tip van oud-Feanwâldster Nynke Sipma. Nynke is al van kinds af aan blind en reist momenteel veel heen en weer tussen Zeist en Feanwâlden. Zelfstandig kunnen reizen, dat wil zeggen zonder begeleiding en zonder regelmatig tegen obstakels aanlopen, is uitermate belangrijk voor haar. Via Bibliotheekservice Passend Lezend ontdekte ze het bestaan van reliëfkaarten. Met die kaarten in haar achterhoofd klopte Nynke aan bij het projectteam van de gemeente. ‘Een briljante tip die we ter harte hebben genomen,’ aldus projectleider Boele Dijkstra. ‘Hiermee kunnen mensen met een visuele beperking zich beter oriënteren en zelfstandig hun weg kunnen vinden. Op de tast.’

Wethouder Kees Wielstra en Nynke Sipma zitten aan een tafel en Nynke voelt een tactiele plattegrond

Wethouder Kees Wielstra en Nynke Sipma bewonderen de voelbare plattegrond van stationsgebied Feanwâlden. Foto: gemeente Dantumadiel

Meer dan alleen het treinstation is voelbaar

In opdracht van de Friese gemeente maakte Dedicon de voelbare plattegrond, waarin niet alleen het treinstation met perron en het spoor te zien zijn, maar ook de belangrijkste onderdelen in het omliggende gebied. Zo staan ook de bushalte, fietsenstalling en P+R-terrein op de kaart, als ook het park met de vijver, de wandelpaden en locatie van het nabijgelegen restaurant, kerk en verpleeghuis. De kaart is in A3-formaat, in grootletter en met contrastrijke kleuren. Daaraan is een legenda in braille en verschillende voelbare structuren toegevoegd. Er zijn 10 exemplaren van de voelbare plattegrond beschikbaar. Deze zijn te leen in het stationsgebouw Feanwâlden, bij De Ferbining. een horecagelegenheid met dagbesteding.

detail voelbare platterond stationsgebied Feanwalden

Op de plattegrond is behalve het station ook het nabijgelegen park voelbaar met paden, gebouwen en vijver voelbaar gemaakt

VN-verdrag waarmaken

Dat de gemeente investeert in toegankelijkheid staat niet op zich. Het initiatief sluit aan op het VN Verdrag Handicap, dat sinds 2016 in Nederland geldt. Het doel van dit verdrag is dat de positie van mensen met een beperking verbetert. De gemeente Dantumadiel streeft dan ook naar een inclusieve samenleving, waarin iedereen optimaal mee kan doen. Ongeacht leeftijd, culturele achtergrond, gender, inkomen, talenten of beperkingen. Marijke Paulusma, is hierbij als beleidsondersteuner nauw betrokken: ‘Om een meer inclusieve gemeente vorm te geven zijn er verschillende werkgroepen in het leven geroepen, bestaande uit ervaringsdeskundigen die meedenken over het beleid en input geven over knelpunten en verbeterpunten. Binnen het samenwerkingsverband Coalitie Kom Erbij! nemen behalve deze ervaringsdeskundigen, ook vertegenwoordigers van zorg- en welzijnsorganisaties, maar ook scholen en kerken, kunstenaars en ondernemers, deel. Mogelijk zal ook Visio aansluiten. Het wordt dus zo breed mogelijk uitgerold. Van daaruit werken we samen stapje voor stapje verder naar een zo inclusief mogelijke samenleving. Eerder heeft een werkgroep de toegankelijkheid van het stationsgebied al laten testen door verschillende mensen, met en zonder beperking.’

Ook intern gaat de gemeente steeds meer vanuit een inclusieve bril te werk. Paulusma: ‘Behalve dat we de hulp gaan inschakelen van Ongehinderd om gemeentelijke gebouwen te toetsen voor alle soorten fysieke beperkingen, zullen we de komende tijd ook andere plannen uitwerken. Bijvoorbeeld voor toegankelijke verkiezingen. Ook die plannen worden ontwikkeld vanuit de ervaringsgroepen, in samenwerking met Visio en de andere partijen in de Coalitie.’ Dijkstra vult aan: ‘Het motto van het VN-Verdrag ‘Niets over ons, zonder ons’ nemen we hierbij dus zeer serieus. Want alleen door mensen uit de doelgroepen zelf bij de plannen te betrekken – bij de start, ontwikkeling en uitvoering – weet je zeker dat je echt werkt aan een inclusieve gemeente.’